تشكيل مي شد و ورود به آن براي همه اعم از شيعه و اهل سنت و غير آنان آزاد بود. دوم تشكيل مجالس خصوصي كه اغلب در منزل آن حضرت انجام مي گرفت و فقط اشخاص خاص در آن شركت مي كردند. سوم تربيت شاگردان بحاث و مبلغ امثال هشام بن حكم و مؤمن طاق (ابوجعفر احول) و ديگران كه همه جا تبليغ مي كردند و بدعت گذاران و مدعيان زعامت ديني از دستشان خواب راحت نداشتند. شيخ مفيد (رحمه الله) كه از اساطين شيعه و از اركان فقه و كلام است در كتاب ارشاد مي نويسد: «مردم از شهرها به خدمت امام صادق (عليه السلام) مي آمدند و كسب علم مي كردند، شهرت آن حضرت به همه جا رسيد، از هيچ يك از اهل بيت (عليهم السلام) مانند آن حضرت از علوم و آثار نقل نشده است.» ارباب حديث نام راويان موثق را كه از سوي حضرت نقل حديث كرده اند به چهار هزار نفر رسانده اند كه همه با اختلاف آراء و نظراتي كه داشتند از آن حضرت نقل روايت كرده اند، عين عبارت ارشاد چنين است: «و نقل الناس عنه من العلوم ما سارت به الركبان وانتشر ذكره في البلدان ولم ينقل عن احد من اهل بيته... ما نقل عنه... ولانقلوا عنه كما نقلوا عن ابي عبدالله (عليه السلام) فان اصحاب الحديث قدجمعوا اسماء الرواة عنه من الثقات علي اختلافهم في الاراء و المقالات فكانوا اربعه الاف رجل» ابوالعباس نجاشي در كتاب رجال خود معروف به «رجال النجاشي» در شرح حال حسن بن علي بن زياد الوشا، از احمد بن عيساي اشعري